Φιλαναγνωσία

Κρο, κρο Ανέστη πες κάτι σε παρακαλώ! Κρο κρο. Έλεγε και ξανάλεγε μέσα από το κλουβί του ο Πάκο, ένας γκρίζος αφρικανικός παπαγάλος με κόκκινη ουρά. Εδώ και λίγο καιρό, ο Πάκο που δεν ήξερε ούτε μια λέξη, σαν από θαύμα, άρχισε να μιλάει. Να λέει και να ξαναλέει αυτή την παράκληση. Η Μαγδαληνή Τσ. κάθε μέρα που του καθάριζε το κλουβί, του βαζε φρέσκο νερό και λίγο κεχρί, άκουγε τον παπαγάλο της να απευθύνεται σε κάποιον άγνωστο για εκείνην Ανέστη. Αδυνατώντας να δώσει μια επαρκή, λογική εξήγηση σ' αυτό το παράδοξο γεγονός κατέληξε από καχυποψία και φόβο στην αρχή στον απεριόριστο θαυμασμό για το κατόρθωμα του Πάκο. Οι δυο τους ζούσαν στο Χαλάνδρι εδώ και χρόνια. Εκείνος απολάμβανε τις ηλιόλουστες μέρες στο μπαλκόνι και η Μαγδαληνή Τσ στο γραφείο της έκανε αυτό που ήξερε πολύ καλά να κάνει - να επιμελείται κείμενα. Εδώ και αρκετά χρόνια είχε επωμιστεί την επιμέλεια του Μέγα Καζαμία, μια εκδοτική επιτυχία που επαναλαμβανόταν αδιαλείπτως. Τώρα πλέον στο περιεχόμενο του συμπεριλαμβανόταν η νικητήρια συμμετοχή του διαγωνισμού αποτυχημένων ερωτικών επιστολών. Ο Μέγας Καζαμίας πλέον, εκτός από αστρικές προβλέψεις, καιρικές προγνώσεις ετήσιας διάρκειας, τον διάσημο ονειροκρίτη του, χωρατά με πρωταγωνιστή τον Χότζα, φιλοξενούσε το καλύτερο “αποτυχημένο” ερωτικό γράμμα του ετήσιου διαγωνισμού ερωτικών επιστολών, επιστολών που δεν κατάφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα και απέμειναν γραπτές αποδείξεις “άστοχων” φλερτ και “ανεπίδοτων” ερώτων. Ήταν ένας διαγωνισμός που επιβράβευε λέξεις και αράδες που δεν άντεξαν και λύγισαν όταν πήγαν να κινήσουν αμετακίνητα βουνά πόθων και συναισθημάτων, φωνές πάνω στο χαρτί που δεν κατάφεραν να αντέξουν τις δοκιμασίες του έρωτα και που κατέπεσαν σε θλιβερές σιωπές. Λόγια που ψάχναν την μεγάλη γιορτή και τελικά κατέληξαν σε ένα ψέμα. Δεκάδες τέτοιοι ερωτικοί μονόλογοι κατέφθαναν στα χέρια της Μαγδαληνής Τσ, η οποία δεινή αναγνώστρια με αυστηρά φιλολογικά κριτήρια και όχι μόνο τις μελετούσε μία προς μία. Όταν παραγινόταν το κακό με τις βαθμολογημένες πλέον επιστολές να μετατρέπονται σε στοίβες χάρτου, τις ανακύκλωνε βάζοντάς τες στον πάτο του κλουβιού του Πάκο. Και όλα αυτά συνέβαιναν για χρόνια μέχρι τον αδόκητο χαμό της Μαγδαληνής Τσ. Ο αφρικανικός παπαγάλος, και οι πέντε λέξεις που συνεχώς επαναλάμβανε, θα συνέχιζε τη ζωή του σε ένα άλλο ηλιόλουστο μπαλκόνι και πάλι στο Χαλάνδρι. Δίχως όμως τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής που τον κράτησαν μέσα στη σιωπή χρόνια ολόκληρα. Το μόνο που άξιζε να κουβαλήσει για πάντα έστω και με λάθος ήχο ήταν εκείνη η τελευταία αράδα από μια ερωτική επιστολή που διάβασε στον πάτο του κλουβιού του, η οποία απαθανάτιζε όλη τη θλίψη της ζωής και του έρωτα. Ανέστη πες κάτι σε παρακαλώ! κρο κρο.